Nasze Życie
Ja patrzę w Twoje oczy, Ty patrzysz w oczy moje,
tak sensu w nim szukamy lub czegoś, czego nie ma.
Zrozumieć siebie wzajem pragniemy tak oboje.
Polecieć w chmury chcemy, choć naszym domem Ziemia.
Tak po omacku brniemy w przyszłości drogi kręte,
Ty krusząc wszystkie mury, ja ścieląc łoże bielą.
Czy w złości, czy w uśmiechu, wciąż trzymasz mnie za rękę.
Czy nas te sprawy łączą, a może jednak dzielą?
Dotykasz moje ciało, a ja dotykam Ciebie,
chcąc całą prawdę poczuć i odkryć tajemnicę.
Pomimo burz, zawiei, my trwamy blisko siebie.
Jednością zespoleni wiedziemy Nasze Życie.
Komentarze (4)
"tak sensu w nich szukamy lub czegoś, czego nie ma"
Może tak, bo wszędzie masz 7/7, a w drugim wersie metrum się posypało. Poza tym jest ok., przynajmniej z technicznego punktu widzenia, bo samego wiersza nie chcę oceniać.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania