Natchnienie

Natchnij,

a zabłysnę światłem miliona iskier

rozkwitając mocną fascynacją,

krwistym dwuznacznym pożądaniem.

Wróć,

niszcząc bariery kwaśnym grymasem,

wabiącym słodki zapach,

zauroczonym w źrenicach dźwięku ciszy.

Dotknij,

a na nowo otworzą się drzwi,

zakneblowane prozą życia,

skóra ponownie straci oddech.