Natmis.

Odkąd postanowiłem ubrać cię w słowa,

ziemia obróciła się do góry brzuchem

i czeka na głaskanie.

Zostawiamy buty za horyzontem, skoro to próg,

próbujemy rozgościć się w międzyczasie,

a przecież to wierzchołek góry, zaledwie pień.

Jej Korzenie sięgają głęboko w nas,

tak że staramy się nawet nie drgnąć,

skoro każdy ruch powoduje wstrząs wtórny.

Trwamy zatem po szyję w piasku,

tworzymy makrokosmos, w skali mikro.

Z cyklu: Detoks.

Maj, nowego roku pańskiego.

Komentarze (12)

Materazzone 07.05.2023

Bardzo lubię Twoje pisanie

Szalej. 07.05.2023

Dzięki. Staram się :)

Materazzone 07.05.2023

Szalej. Człowiek o tak lekkim piórze i spostrzeżeniach raczej zbytnio wysilać się nie musi. Czuć i widać, że przychodzi Ci to z łatwością. Ceni się to i przyjemnie czyta.

Szalej. 07.05.2023

Materazzone raczej kwestia praktyki. Piszę niemal pół życia :)

Dekaos Dondi 07.05.2023

Szalej.↔Jakby od nas, zależała stabilność całości, a zatem każde drgnięcie, może wywołać niebezpieczny rezonans.
"Zostawiamy buty za horyzontem, skoro to próg"→to szczególnie:)↔Pozdrawiam🙂:)

Szalej. 07.05.2023

Otóż to. Bo i zależy w sumie, choć właśnie w skali mikro :)