Naznaczeni

Szlachetność wśród gburstwa

jak biel śniegu zbrukana kozakami węglarza utytłanego pyłem

 

Sprowadź nas na drogę chwały!

Nie pozwól nam upaść!

Strzeż nas od złego!

Zapomnij przewiny!

Trwaj byśmy nie zginęli!

 

Pokornie prosimy,

żądamy,

błagamy.

(1843)

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Łukasz Jasiński ponad rok temu
    Pierwsza i ostatnia zwrotka - strawne, druga: niezbyt i końcówka w nawiasie, jeśli to rok powstania tekstu, to: chyba na Opowi.pl mamy ducha...
  • Salamalas ponad rok temu
    ...kto wybrańcem pośród nas...?
    Naznaczonym pośród mas...?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania