Niby ze mną

Nic nie jest przypadkiem

żadne spotkanie, rozmowa, spacer,

uśmiech,

co ulgę przynosi

jak grosik rzucany na tacę

chciałam usiąść w kącie,

być tłem,

nie zakłócać spokoju przyjaźni,

nie zagadać ciszy

potrzebnej,

by zobaczyć wszystko wyraźniej

Pan Przypadek zaprosił do przodu

z Intuicją

przysiadłam na skraju,

by jej głód i posmak pustki

nową myślą zakończyć

w maju

i potokiem płynęły słowa

rozmawiała

lecz

czy wie z kim?

może ze mną

lub z sobą samą,

może z żadną z nas

tylko

z Nim?