Nic co ludzkie nie jest obce
Kochać to płonąć, choć ogień boli.
Wierzyć gdy serce z żalu się szkoli,
Szukać gdy drogi tak mocno kręte
nieznane czasami nad to
przeklęte.
Nie wstydzę się łez, co w oczach drżą,
bo one jak perły w duszy wciąż lśnią.
Nie wstydzę się snów, ni słów
bez tchu,
bo w nich ukrytą prawda
jak w wierszach tu .
W każdym westchnieniu,
w każdym zranieniu
tętni pragnienie w wiecznym
marzeniu.
Bo choć świat wielki, choć serce mdłe,
człowiek jak życie wciąż rodzi się.
Więc jeśli los mnie w
ciemność wplącze
niech miłość świeci,
niech się nie plącze.
Bo co jest ludzkie, niech trwa
w pokorze
Niech prawda zwycięży niech
w niej jest hołd,bo jeśli nie
to wielki błąd.
Odcisnie piętno na Tobie i mnie
,bo w prawdzie miłość prawdziwa obudzi się
Komentarze (82)
Nie zależy mi na tym kto mnie lubi
Nie szukam fałszywych trosk
A może zamknąć się w sobie i nie pisać nie mówić już nic ??????????????????
Ty lustrzyco 😄
i bardzo blisko życia .
Pozdrawiam serdecznie 5+
Miłego dnia 🌻
Tylko dzisiaj masz chyba okres
Chyba ma ciebie muze.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania