nic się nie stało

spłonęła wspólna przestrzeń

idziesz inną drogą

czasem się uśmiechasz

dusze podobne należą do jednego nieba

gdy świt gasi latarnię

widzę w twoich oczach radość

ważne dzisiaj że się układa życie

podarowałaś siebie dużo więcej

dziękuję z całego serca

nadal jest obraz wyraźnie widzę

twoje włosy targa je wiatr

pisząc to cały płonę jak płomień

dziękuję zamykam rozdział odchodzę

ktoś woła mnie to nie jesteś ty