nie otwieraj drzwi wytrychem

poukładanie jest bliżej nieba

a za horyzontem tylko chaos i niepewność

nie chodź tam zmierzchem

idź świtem kiedy słońce wschodzi

bo noc ma pogaszone światła

łatwo możesz się potknąć o swoją pustkę

i zostać bez kolorów

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 9

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Agrafka rok temu
    Ładnie.
    Czasem trudno się poukładać, ale to prawda, że o wiele łatwiej w ten sposób.
    :-)
  • Pasja rok temu
    Pewnie każdy z nas ma sposób na życie. Tylko nie zawsze nam się udaje go poukładać. Zbyt wiele zbędnych rzeczy się plącze.

    Dziękuję i pozdrawiam
  • Dekaos Dondi rok temu
    Pasjo↔Zastanawia całość, a szczególnie wymowne:
    "łatwo możesz się potknąć o swoją pustkę
    i zostać bez kolorów"
    Właśnie!
    Pozdrawiam?:)
  • Dekaos Dondi rok temu
    P.S↔No i tytuł, metaforycznie pasujący. Ale niestety... bywa jak jest?:)
  • Pasja rok temu
    Dekaos Dondi
    Dzięki za refleksyjne zatrzymanie i uchwycenie wytrycha myśli.

    Miłego popołudnia
  • W sumie niesamowity wiersz. Pozdrawiam 5
  • Pasja rok temu
    Dzięki za zajrzenie i pozostawienie śladu.

    Miłego wieczoru

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania