nie umiem móc

nie wspominam i nie wracam

uciekam od analiz

rzadko zamykam oczy by pająki z kątów nie wylazły

nie chcę reguł dla zasady

surowości twardych spojrzeń

ideału na widelcu i drobinek pod lupą

badania min

pancernych

magisterium twarzy

wyrazy bez słów

doktorat ze spojrzeń

na oko doszłam do perfekcji

ale przeszłość czkawką

przytyka mi uszy

ciśnienie nie chce odpuścić

nakryć pajęczyną

łyk

może się wszystko rozpuści