Nie umiem rymować

Nie umiem rymować

o śmierci zgrabnie i zwiewnie,

o motylim dotyku

jej kościstej ręki,

 

Nie potrafię wyrazić

głębi jej spojrzenia,

dwóch studni zapadłych

zakapturzonej czaszki,

 

Niczym kwiat jej kosa,

trzepot płaszcza słyszę,

jest jak ptak spłoszony,

szukający wciąż gniazda.

Średnia ocena: 3.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Dekaos Dondi 02.05.2021
    Baba Szora↔Bo trudno zrymować życie z przerwą na śmiercią.
    Wiersz w "prostych" słowach wyraża wiele.
    Podobno symbolem "kłosa duszy'' której "kosa" nie zetnie, jest motyl↔zdaniem mym.
    Pozdrawiam:)↔%
  • Baba Szora 02.05.2021
    Ciekawe z tym motylem, nie słyszałam.
    Pozdrawiam DD,
  • Florian Konrad 02.05.2021
    Podoba mi się!
  • Baba Szora 02.05.2021
    Miło mi! :-)
  • LBnDrabble 04.05.2021
    Zapraszamy do wzięcia udziału w Bitwie na Drabble.
    Tematy to:
    1. Mała wielka prośba.
    2. Gdzie się podziały buty szewca?
    Można pisać na dwa lub na jeden. Zaznaczamy, że tylko jeden wiersz wrzucamy do puli.
    Piszemy do 06.05.2021 /północ/
    Liczymy na Ciebie!!!
    Wszystko znajdziesz tutaj: https://www.opowi.pl/konkursy/
    A zasady konkursu tutaj: https://www.opowi.pl/profil/lbndrabble/
    Jeśli nie zdążysz - przedłużymy!
    Literkowa

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania