Niebieski ptak

Szczęście jest ciche...

Jak niebieski ptak,

Któremu głosu brak.

Latając po nieba bezkresie,

Ludzką duszę czasem ku sobie uniesie.

A ludzie? Piór niebieskich pragnący,

Myślą, że znają je w sakwach brzęczących,

Inni w cichym szumie wiatru na polach

Bądź w swoich czczonych bogach.

Czasem, w zwykłym biegu dnia,

Nagłym przypadkiem niebieskie pióro znajdziesz.

Często jest też tak, że od wielu lat tych piór brak,

Kruczymi, niedbale pomalowany

Twój świat jest przykryty .

Lecz pamiętaj, że gdy wzrok ku górze odwrócić chcesz,

Niebieskich ptaków nie dostrzeżesz na błękitu tle