Niech żyje Zielony Ład

W sercu lasu, gdzie szelest liści gra,

Śpiew ptaków niesie echo dnia.

Niech żyje Zielony Ład, pełen mocy,

Gdzie natura rządzi, a życie toczy.

 

Zielone wzgórza, błękitne rzeki,

Wiatr co szepce przez wieki.

Niech żyje Zielony Ład, w harmonii,

Gdzie każdy oddech to symfonia.

 

W koronach drzew, co sięgają chmur,

Życie kwitnie, nie zna smutków bur.

Niech żyje Zielony Ład, w obfitości,

Gdzie każda istota żyje w zgodności.

 

Pod błękitnym niebem, gdzie słońce świeci,

Zielony Ład w naszych sercach leci.

Niech żyje Zielony Ład, w naszej pieśni,

Gdzie przyszłość zieleni się i śmieje.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • maciekzolnowski dwa lata temu
    "W koronach drzew, co sięgają chmur,
    Życie kwitnie, nie zna smutków bur".
    Chyba chodzi o "bór", czy tak?
    Ciekawe, intrygujące...
  • wersyisłowabiegłe dwa lata temu
    Śmierdzi Al na kilometr. A nawet jeśli nie z Al to i tak infantylne, bez polotu i bez żadnych znamion poetyckich. Bajeczka wierszowana dla przedszkolaków.
  • Conie dwa lata temu
    Zaśpiewa hymn ku czci znów słowik,
    odetchnie pełną piersią gołąb,
    prezes Sinensa się obłowi,
    gdy las wiatraków stanie wkoło.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania