nieludzkie twarze

stoję w labiryncie luster

czarne motyle latają nad głową

cierpią ranne i krwawią

posoka spływa po mnie

nagi i zaniepokojony

przypominam cień

patrzę na twarze w lustrach

nie przypominają ludzkich

lecz to co po nich zostało

czuję napad silnego lęku

widzę ćmę w pajęczynie

spętana nie przeżyje