niemodne i archaiczne zapiski o zanikających porach roku

Niewierny kochanek

Smakuje miodem i piołunem

Jak utracjusz szasta

fortuną barw i zapachów

Wabi nimfy

morską opalenizną

i szumem traw

na połoninach

Całuje malinowe usta

gorącej nocy

Spełnia marzenia

w deszczu spadających gwiazd

Zabierając zawstydzone jabłko

odchodzi

Przeszyje chłodem spojrzenia

Rzuci w gniewie lawiną

Zapłacze śniegiem i lodem

Dostępna jak K2

Tylko dla tych, którzy ja kochają

Pomaluje różem policzki dzieci

Zagra w roześmiane śnieżki

By

wreszcie

rozpłynąć się

w objęciach słońca