Nienależycie

Nienależycie

Czy tak już zawsze ma być,

Że wszędzie śpieszno?

Że czasu nie ma na nic…

Straszno, czy śmieszno?

Bo ciągle mało, mało…

Zabraknąć może.

Więcej by się przydało.

O tak ! Daj Boże !

Kraje się jak się daje,

Więc trzeba kroić !

No bo – kto rano wstaje…

Do cna wydoić !

Po co tak pędzisz, tak gnasz ?

Kiedy zbłądziłeś ?

Przecież ty wszystko już masz

o czym marzyłeś.

Kiedy się tym nacieszysz ?

Przestań już dążyć !

Przecież ty ledwo dyszysz.

Bacz, żeby zdążyć !

Mówisz, że czas to pieniądz.

Motto to miałkie.

Ty od tej swojej żądzy

zwariujesz całkiem.

Lecz – to nie moja brocha.

To twoje życie.

A ty to życie kochasz…

Nienależycie.