Nieporozumienie śląsko-polskie

Do sąsiada przyjechała rodzina na Święta, to byli Ślązacy od wielu lat mieszkający w Niemczech. Dziś rano w ogrodzie usłyszałem, jak z pobliskiego domu sąsiada ktoś głośno wolał.

-Trutka! Gdzie ona się podziała? Trutka, szukam cię! - to był głos męski owego śląskiego gościa.

Zdziwiłem się, że ktoś z rana rozpaczliwe szuka trutki. Może chce się otruć. Zrozumiałem, że muszę wtrącić się, może uratuję temu osobnikowi życie.

- Po co panu trucizna? - zapytałem nieśmiało.

- Jaka tam trucizna, co ty gadasz! - odpowiedział ten mężczyzna.

- No, przecież słyszałem, że trutki pan szuka - dodałem.

- Nie trutki, tylko Gertrudki, a to moja córka Gertruda. U nas w domu od lat się używa form zdrobniałych, a więc Gertruda to Trudka, pieronie, jak nie znasz mowy śląskiej, to nie gadaj głupot o jakimś truciu! - oburzył się mój rozmówca.

Głupio mi się zrobiło tak bardzo, że nawet nie miałem odwagi powiedzieć "przepraszam"! Zawstydzony oddaliłem się i poszedłem do domu. Trutka to nie to samo co Trudka!

Postscriptum

Komentarzy nie piszę, a za wszystkie życzliwe serdecznie dziękuję. Nie reaguję na jedynki, bo piszę sobie a Muzom.

Ten tekst opublikowałem ponownie ze względu na filmik na YT, który utworzyłem dziś, tj. "Na dzień wiosny", żeby ludziom smutnym humor poprawić, ot, poświęciłem się!