(Nie)Samotna ~ 8

- Przynieść Ci coś? - Spytał zatroskany Oliver.

- Picie.

***

Oczami Olivera

Nie powinienem wnosić jej do basenu. Miałem powiedzieć Filipowi, co się dzieje z Bellą, lecz ona mnie prosiła… Nie potrafię zburzyć jej zaufania do mnie.

Nalałem soku do szklanki i szybko ruszyłem na górę. Spojrzałem na łóżko i się przestraszyłem.

- Bella?! - Powiedziałem głośniej.

- W łazience - Usłyszałem cichy głosik dobiegający zza drzwi do toalety.

Szybko pobiegłem do pokoju i założyłem jakieś spodnie. Znów wróciłem do jej pokoju. Po dziesięciu minutach leżenia na łóżku, ciągnących się w nieskończoność, usłyszałem dźwięk otwieranych drzwi. Podniosłem głowę i natychmiast wstałem. Wyglądała jak anioł. Biała sukienka i włosy, które rozpuściła. Jednak była zapłakana. Wyciągnąłem do niej ręce a ona natychmiast podbiegła i wtuliła się w mój umięśniony tors. No tak… Koszulki mi się szukać nie chciało.

- Przepraszam.

- Znów? Za co? - Spojrzałem na nią z góry. Rzeczywiście była niższa ode mnie jakieś siedem centymetrów.

- Oszukałam Cię.

- Kiedy?

- Tylko troszeczkę mnie muli. Po prostu nie chciałam, żebyś wrzucił mnie do wody. Bo… ja kiedyś wypadłam z jachtu. Mało się nie utopiłam. Lubię wodę, ale boję się, że skoro ludzie nie wiedzą, co się stało, będą chcieli mnie wrzucić. Wolę pływać, gdy jestem z kimś, kto wie o przeszłości i nie będzie mnie podtapiał - Wszystko wyszeptała.

- To ja przepraszam. Nie powinienem Cię zmuszać wchodzić do basenu. I proszę nie płacz już. Uwielbiam twój uśmiech.

Na te słowa jeszcze bardziej się we mnie wtuliła.

***

Oczami Belli.

Kolejnego dnia w domu zostałam sama z blondynem. Filip musiał iść na sesję. Dylan wraz z Mikem są kucharzami, którzy pracują w tej samej restauracji. Oliver zaczyna pracę w karierze aktora i musiał iść dziś na próbę. Dziewczyny, gdy dowiedziały się, że jest jutro impreza na plaży chciały iść do sklepu by kupić kostiumy kąpielowe. Mi się nie chciało, więc teraz siedzę z Mikem oglądając telewizję.

Około pierwszej, chłopak cały czas oglądał filmy. Ja miałam dość i poszłam na górę poczytać. Położyłam się brzuchem na łóżku i powoli zagłębiałam się w lekturze. Nie minęło pięć minut, gdy usłyszałam jak ktoś wchodzi do mojego pokoju.

- Po co przylazłeś? - Spytałam śmiejąc się.

- Bo jesteśmy sami - Nagle poczułam jak siada na mnie okrakiem.

- Mike zejdź ze mnie.

- O nie mała - Szepnął mi na ucho - W końcu sami, nie zmarnuję takiej okazji - Chciał zdjąć mi koszulkę.

- Zejdź ze mnie! - Krzyknęłam, gdy dotarł do mnie sens słów.

Jakoś udało mi się wyswobodzić z jego sideł i zbiegłam do kuchni. Ten pobiegł za mną. Mike udawał grzecznego chłopca, a był zboczeńcem!

- W tej chwili chodź tu!

- Odwal się zboczeńcu! - Zawołałam, na co ten podbiegł do mnie i złapał za nadgarstki. Rzucił mną na kanapę.

- Proszę - Jęknęłam.

- Nie. Nic mnie nie powstrzyma. Taka śliczna dziewica.

- Skąd wiesz?

- Widać. Dziewice w tym wieku to żadkość.

- Dlaczego?!

- Po prostu. Nie ma powodu. Taki jestem.

Znów jakoś mu uciekłam.

- Nie graj z mną w kotka i myszkę! Prędzej czy później Cię dopadnę! – Krzyknął.

Pobiegłam do mojego pokoju i próbowałam zakluczyć drzwi. Jednak on był szybszy. Tym razem zacisnął mocno ręce na moich nadgarstkach.

- Puść mnie! - Po moich policzkach leciały łzy.

Położył mnie brutalnie na łóżko. Zdjął mi spodnie, choć szarpałam się i go kopałam. Po chwili byłam w samej bieliźnie. Nie miałam jak go zrzucić z siebie, a tym bardziej uciec.

- Nie - Szepnęłam głośniej.

Zamknęłam oczy. Choć nadal się szarpałam, już nie miałam na to siły. Nawet nie krzyknęłam po pomoc. Dlaczego nie wrzeszczałam, jak byłam w kuchni? Dlaczego nie wybiegłam na zewnątrz?

Teraz zostanę zgwałcona przez przyjaciela mojego brata. Ze wstydu chcę umrzeć. Mike zaczął mnie całować po szyi. Po chwili wstał i sam zaczął się rozbierać. Chciałam uciec, ale nie miałam sił. Czułam, że nadal nie zdjął ze mnie bielizny. Znów na mnie siadł. Sięgnął za moje plecy by rozpiąć stanik.

- Pomocy… - Powiedziałam.

- Ty skurwysynie! - Usłyszałam nagle. Mike chyba ze mnie wstał, bo nie czułam ciężaru. Poczułam jak ktoś bierze mnie na ręce i wynosi z pokoju. Usłyszałam też krzyk dwóch mężczyzn…