Niespokojna w zamyśle skruszona

Zygmunt Jan Prusiński

NIESPOKOJNA W ZAMYŚLE SKRUSZONA

Krystynie Sowińskiej - Kurlandzie

W pomroku swoistej samotności

ogród Twój w kwiatach obrasta.

I tylko tyle mamo moja droga

w modlitwach dziennych

przyjmujesz dawki lekarstwa.

Jestem z Tobą mamo - patrzę

jak rozkwitasz w swej starości,

zmarszczki nabierają skaliste bryły

z twardego życia pracy. -

Ileż masz siły by przetrwać

te dźwięki w kątach wzruszeń,

zwierzęta w Twoim ogrodzie są

zupełnie pokojowo nastawione.

Mamo! Jutro 81 lat skończysz;

zostań piękną kobietą do wieczora.

Przybędą goście życzenia Ci złożą,

i dzieci Twoje: Zygmunt, Andrzej,

Halina pocałunkami Cię przytulą

do samej nocy snu.

16.06.2009 - Ustka