Nieszpory Opowijskie
Jeżeli zgody sami nie zbudujemy,
Daremne będą nad nami nadzieje.
Adminie Opowijskiej Wioski strzeż nas przed wrogami,
I nie słuchaj ich skomlenia pod swoimi drzwiami.
Dla donosicieli nie mniej żadnej miary,
Bo to hipokryci bez czci, honoru i wiary
O, ludy co w swej plugawej żółci żyjecie,
Spocznijcie przy czystej wodzie, zanim się połkniecie.
Niewiasto, jeśli w łóżku nie masz męskiego ramienia,
Na nic ci się przyda wibrator w twej dłoni.
Mężczyzno, a ty, gdy nie masz kobiecego łona,
Będziesz się błąkał po nocy, aż powoli skonasz.
Zanim Admin wysłucha skarg donosicieli,
Niechaj się przyjrzy zastępom Anieli.
Co po nocach jak duchy się błąkają,
I sami ze sobą dysputy odbywają.
Nie ulękną się zbanowania, ani żadnej kary,
Wszak są jak wrzody na srebrnym ekranie.
Nie boją się niczego, ani on, ani ona,
Ostatnie słowo i tak ich będzie, zanim któreś skona.
Komentarze (5)
Na deszcz kanałem, na wyż siarkowodorem.
"Rzeka (a właściwie rzeczka) Serafa (nazywana także Srawą) rozpoczyna swój bieg w Wieliczce, by następnie płynąć przez Bieżanów i Kokotów. Pod drodze przyjmuje potoki Zabawka i Drwina, by na końcu wpaść do Wisły w miejscowości Brzegi. W dzisiejszym wpisie przyjrzymy się bliżej jej charakterystycznej nazwie, wywołującej spory wśród językoznawców odnośnie jej pochodzenia i pierwotnego brzmienia.
W najbardziej popularnej teorii, pierwotną nazwą rzeczki była Srawa, pochodząca od słowiańskiego rdzenia „srać”. Srawa byłaby więc określeniem na małą, nieco cuchnącą rzeczkę. Wg Rozwadowskiego: ” pochodzi od tego samego pnia, który mamy w srać; w Wieliczce, z jej odwiecznymi kopalniami, jest Srawa rzeczywiście od wieków po prostu ściekiem, kanałem.” Z upływem czasu miała nastąpić eufemizacja tej nazwy i z niezbyt eleganckiej Srawy zrobiła się (szczególnie w dokumentach oficjalnych) bardziej dostojna Serafa. Pierwotne określenie miało za to zostać częściej używanym w mowie potocznej, w gwarze. Językoznawcy przywołują podobne procesy językowe z innych części Polski, gdzie z pierwotnej Srawy robiły się Strawy, Sawy, a z rzeczki o jakże miłym brzmieniu Sracz – Seracz (patrz: „Najstarsza warstwa nazewnicza na ziemiach polskich” , Zbigniew Babik)" Informacja z internetu.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania