Niezłomni - opowieść o Obrońcach Stalingradu

Za własną wolność, za wolność całego świata,

Obrońcy Stalingradu stanęli do walki.

Bez obłędnej nadziei, bez strachu i wątpienia,

Stali na drodze przed wroga z głośnym okrzykiem.

Walczyli dzielnie, walcząc o każdą ulicę,

O domy i podwórka, o życie każdego z nich.

Nie ustępowali, bo w ich sercach było silne pragnienie

Aby wolność utrzymać, dla nas wszystkich.

Gdy ruszyła ofensywa, szeregi uległy wstrząsom,

Boleśnie, aż do zadziwienia, okazało się że ciało

Lecz ducha, wiary i siły nie złamał wówczas żaden spośród Obrońców

Stalingradu, bo każdy – w swoim sercu i duszy – był bohaterem.

Imię Stalingradu pozostanie odtąd jak pomnik,

Bo w tamtych dniach nieprzemijającej dumy

Ludzie z różnych narodów i kultur złączyli swe ręce i serca,

Aby bronić wolności przed nieprzyjacielską zgrają.

Dumka o tych, którzy tam zginęli nie zginie,

Przeciwnie, zawsze będzie żywa,

Bo krew, którą przelali i duch, który w nich płonął,

Stoją za wolnością, która dziś dostatecznie świętą jest.

Niech wiec zawsze żyje, w naszych myślach tak samo,

W wyobraźni naszej, jak w wiecznej pamięci,

Bo Obrońcy Stalingradu pozostaną zawsze silni,

Bohaterowie tak wielcy, jak nieprzemijająca chwała.