Nieznajomy

Nieznajomy w mojej głowie

Słów miliony

Znajomego coś powie

Ja z tym niezaznajomiony

 

On to dusza, rozumna, inteligentna

Ciało je ogranicza niczym pokrywa mętna

Ograniczenia spadają na niego

Jak koszmar lata minionego

 

Zostaje znajomy nieznajomego głos

Zakłopotany ja, co mam z nim zrobić?

Przecież nie spadnie mi włos

Jeśli w słowa go miałbym wrobić

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • Impact 9 miesięcy temu
    Trudno cokolwiek o tym napisać, ale najważniejsze w mojej skromnej tetralogii (Zmęczenie, Brak szczęścia, Nieznajomy, Ludzi wrak) jest to, że to zobrazowanie moich przemyśleń, mam nadzieję, że ktoś będzie mógł z tym się też utożsamić, miłego czytania :)

    Ps. Dacie ocenę proszę? Krytyką też bym nie gardził

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania