Nigdy więcej

Gorący wiatr szeptem mknie wśród dzikich traw

Baśnie szumią słowem pośród ramion drzew

Spadają złote guziki z płaszcza nocy

A ja tańczę na Wzgórzu Radości

Potargany włos opada na organami

Muzyka serca odbija się echem rzeki

Kocham burzę krwi w żyłach

Życie jak galop, trzeba chcieć

Dzień, noc, blask, mrok, pogoń za krzykiem

Stoczyć się kamieniem w deszczu

Łzami otwierać klatki ptakom emocji

Było źle, musi być dobrze!