nikt

umarł nadpolak i nadpoeta

był nim nieustanie

dzieląc i mierząc

to czego skleić nie można

ego zabiło człowieka

stał się tak mały

spuścizna zniknęła pod trucizną

widział dwa narody

ślinił się do brata po bracie

niech mu ziemia będzie jaka ma być

nie warto o nim pamiętać