Noce☾

Leżąc w nocy, samotnie ze swoimi myślami. Zaczynasz uświadamiać sobie, jak to jest dotknąć dna. Które podobno każdy choć raz w życiu dotyka.

To uczucie wpadania do wody z głośnym pluskiem porównywalne do emocji, które z chwili na chwili ulatują z ciebie coraz bardziej, a twoje ciało otacza nieskołczenie wielki ocean. To tak jak z uczuciem pustki jest ona pusta, ale jednak jest i z dnia na dzień otacza cię coraz bardziej na dno. W tym momencie trzeba zdecydować.

Dotykasz dna, które podobno wszystkim jest znane. Do ciebie należy decyzja czy odbijesz się od niego i wypłyniesz na powierzchnie. Czy oddasz się temu pełnemu, choć pustemu uczuciu i położysz się na dnie?

Punkt ten strasznie pusty, chociaż pełny na swój sposób. Po dłuższym czasie zaczynasz przyzwyczajać się do dna i w życiu na nim. Nie różni się zbyt bardzo od tego, co na powierzchni. Po dłuższym czasie płuca zamienią się w skrzela... Wtedy już nie będzie powrotu na górę.

Czas tu płynie wolniej i zdecydowanie spokojniej na swój dziwny i pusty sposób.