Przyjaźń Wagnera i Nietzschego zakończyła się z powodu różnic światopoglądowych i osobistych. Nietzsche zaczął krytykować Wagnera za jego antysemityzm i nacjonalizm, co doprowadziło do konfliktu między nimi. Zerwanie przyjaźni było bolesne dla obu stron i miało znaczący wpływ na ich twórczość.
Trudno mi było zachować obojętność, wyobraziłam sobie Friedricha po trzewia smutnego, a to już wymagało formy poetyckiej. Bardzo dziękuję za przyznaną notę. Z serdecznością. V.
Virginia, filozofia Nietzschego, być może nie jest do końca zrozumiana i została wykorzystana przez nazistów. Zawód muzyką Wagnera nie był ostatecznym, na końcu Nietzsche uznaje wartość przyjaciela. Przyjaźnie bywają skomplikowane szczególnie w kolizji dwóch geniuszy spotykających się na tej samej orbicie:))
rozwiazanie
Analizując życiorysy tych, którzy nadawali ton epokom, dekadom dochodzę do wniosku, że geniusze na orbicie, jak to ująłeś, żyją w osobliwym paradoksie, skrywając oczywistą zazdrość o nominały talentu tego drugiego. Nie jest to kwestią banalnej zazdrości, a amorficznego apetytu na smak "jego" sławy. Nie znajdziemy nawet przy głębokiej analizie tej chwili, kiedy epicka nić przyjaźni zostaje zerwana. Zwykle, na zawsze. Paradoks, który zakorzeniony jest w strukturze czasu.
Komentarze (6)
Trudno mi było zachować obojętność, wyobraziłam sobie Friedricha po trzewia smutnego, a to już wymagało formy poetyckiej. Bardzo dziękuję za przyznaną notę. Z serdecznością. V.
Analizując życiorysy tych, którzy nadawali ton epokom, dekadom dochodzę do wniosku, że geniusze na orbicie, jak to ująłeś, żyją w osobliwym paradoksie, skrywając oczywistą zazdrość o nominały talentu tego drugiego. Nie jest to kwestią banalnej zazdrości, a amorficznego apetytu na smak "jego" sławy. Nie znajdziemy nawet przy głębokiej analizie tej chwili, kiedy epicka nić przyjaźni zostaje zerwana. Zwykle, na zawsze. Paradoks, który zakorzeniony jest w strukturze czasu.
Oczywiście piontal.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania