Notatnik z zamkniętej strefy

"Majętna inaczej"

Majętna inaczej

ten smutek we mnie tkwi od zawsze

nie ogranicza obcych marzeń

i oczu które nie chcą patrzeć

gdy się dokładniej palcem wskaże

na niejasności wątłych wierzeń

zakodowanych podświadomie

i choćby jeden współczuł szczerze

wciąż uwięziona po złej stronie

nie ufam nawet samej sobie

jestem jak czarnych myśli zgraja

największym lękiem bywa człowiek

gdy beznadzieją los oswaja

nadejdzie moment kiedy zgasnę

potrzeba czasu nie wiem ile

dlatego konsekwentnie właśnie

oszczędzam słowa na tę chwilę

bo żal co we mnie tkwi na stałe

jest wart ciut więcej niż ja sama

zawładnął myślą duszą ciałem

i obietnice wszystkie złamał

gdy sensem znaczeń płonie cisza

zakładam puentę wokół szyi

choćbym skończyła się już dzisiaj

nikt mnie już z jutrem nie pomyli