Nowy początek

PROLOG

Od małej dziewczynki byłam uczona, że nic nie przychodzi łatwo. Na większość rzeczy czy przyjemności trzeba było zapracować samemu. Może to przez pryzmat tego, że ojciec zostawił nas samych, a matka psychicznie nie dała sobie rady z tym wszystkim i popełniła samobójstwo, gdy miałam niezłomne 10 lat, natomiast mój starszy brat ledwo co skończył osiemnaście wiosen musiał przejąć wszystkie obowiązki “pana domu” a w dodatku zostać moim prawnym opiekunem, aby sąd nie wysłał mnie do rodziny zastępczej, przez co nie było mu dane dokończyć klasy maturalnej i pójście na dobre studia ze swoimi rówieśnikami, gdzie był jednym z najlepszych uczniów ze swojego rocznika, mimo swoich marzeń i celów jakie ustalił sobie na dorosłe życie, musiał z nich zrezygnować ze względu na mnie, chociaż nigdy tego mi nie powiedział, widziałam smutek i rozczarowanie w jego oczach, gdy oglądał social media swoich kolegów i koleżanek jak prowadzą super życie po ukończonych studiach. Po odejściu ojca i śmierci matki byłam dla niego jedynym powodem, dla którego rano wstawał i udawał, że wszystko jest w porządku, chciał zapewnić mi lepszy w życiu start niż on sam dostał od rodziców, i od razu zaczął pracę w pobliskim tartaku. Od zawsze mi powtarzał, że chce dla mnie jak najlepiej i nie pozwoli, aby przez pryzmat naszego chujowego dzieciństwa, mój talent i zaparcie do nauki znikł, gdzieś za mgłą. Wiedział a może po prostu wierzył w to, że jestem w stanie w życiu osiągnąć bardzo dużo, być kimś kim on chciałby być, ale dostał od losu inną kartę. Czytajcie “musisz wychować swoją młodszą siostrzyczkę”. Ale pytanie, które zadawałam sobie każdego wieczoru, gdy zamykałam się sama w pokoju z bijącymi się myślami - kim chcesz być Emily? A jeśli to wszystko co robi dla ciebie Ben nie przyniesie żadnego szczęśliwego zakończenia? Jeśli on porzucił swoje marzenia, dla ciebie a ty wszystko zaprzepaścisz?

Emily

...................