o nieustannym ruchu

"o nieustannym ruchu"

Życie jest nieustannym ruchem. Nie ma w nim stałości ani pewności. Wszystko się zmienia, przemija, ewoluuje. Nie ma sensu szukać trwałych fundamentów ani niezmiennej istoty. Jesteśmy skazani na wolność i odpowiedzialność za nasze wybory. Nie ma żadnego aksjomatu, który by nas prowadził ani żadnego celu, który by nas usprawiedliwiał. Jesteśmy sami ze sobą i ze światem, który nie ma dla nas znaczenia. Musimy sami nadać sens naszej egzystencji, tworząc własne wartości i projekty. Nie ma żadnej gwarancji, że nasze działania będą skuteczne ani że nasze wartości będą trwałe. Musimy pogodzić się z tym, że nasza egzystencja jest ryzykowna, niepewna i ograniczona. Jednak to właśnie ta świadomość sprawia, że nasze życie jest autentyczne, dynamiczne i cenne.

prawdziwe "ja"

Czym jest prawdziwe "ja"? Czy jest to nasza istota, która jest niezależna od świata i od innych ludzi? Czy jest to nasza tożsamość, która jest zależna od naszych relacji i kontekstów? Czy jest to nasza świadomość, która jest zależna od naszych doświadczeń i myśli? Czy jest to nasza wolność, która jest zależna od naszych możliwości i ograniczeń? Czy jest to nasza jedność, która jest zależna od naszych różnic i podobieństw? Czy jest to nasza ciągłość, która jest zależna od naszych zmian i stałości? Czy jest to nasza kompozycja, która jest zależna od naszych części i całości? Czy jest to nasza tajemnica, która jest zależna od naszych ujawnień i ukryć? Czy jest to nasza wartość, która jest zależna od naszych ocen i kryteriów? Czy jest to nasza celowość, która jest zależna od naszych intencji i skutków? Czy jest to nasza szczerość, która jest zależna od naszych słów i czynów? Czy jest to nasza szczęśliwość, która jest zależna od naszych pragnień i spełnień? Czy jest to nasza mądrość, która jest zależna od naszych wiedzy i pytań? Czy jest to nasza piękność, która jest zależna od naszych kształtów i barw? Czy jest to nasza miłość, która jest zależna od naszych uczuć i działań? Czy jest to nasza dusza, która jest zależna od naszego ciała i ducha? Czy jest to nasza śmierć, która jest zależna od naszego życia i losu? Czy jest to nasza nicość, która jest zależna od naszego bytu i sensu? Czy jest to nasza tęsknota, która jest zależna od naszego braku i nadmiaru? Czy jest to nasza nadzieja, która jest zależna od naszego strachu i wiary? Czy jest to nasza wolność, która jest zależna od naszego zniewolenia i wyzwolenia? Czy jest to nasza prawda, która jest zależna od naszego błędu i poznania? Czy jest to nasze "ja", które jest zależne od naszego "ty", "my" i "oni"?

"kim jest człowiek?"

Kim jest człowiek? To pytanie nurtuje mnie od dawna. Nie znajduję na nie odpowiedzi. Nie wiem, kim jestem. Nie wiem, kim są inni. Nie wiem, kim jesteś. Nie wiem, kim jest Bóg. Nie wiem, kim jest świat. Nie wiem, kim jest czas. Nie wiem, kim jest przestrzeń. Nie wiem, kim jest historia. Nie wiem, kim jest kultura. Nie wiem, kim jest sztuka. Nie wiem, kim jest nauka. Nie wiem, kim jest filozofia. Nie wiem, kim jest religia. Nie wiem, kim jest moralność. Nie wiem, kim jest polityka. Nie wiem, kim jest ekonomia. Nie wiem, kim jest społeczeństwo. Nie wiem, kim jest rodzina. Nie wiem, kim jest przyjaźń. Nie wiem, kim jest miłość. Nie wiem, kim jest nienawiść. Nie wiem, kim jest radość. Nie wiem, kim jest smutek. Nie wiem, kim jest strach. Nie wiem, kim jest odwaga. Nie wiem, kim jest nadzieja. Nie wiem, kim jest rozpacz. Nie wiem, kim jest wiara. Nie wiem, kim jest wątpliwość. Nie wiem, kim jest sens. Nie wiem, kim jest absurd. Nie wiem, kim jest życie. Nie wiem, kim jest śmierć. Nie wiem, kim jest nic. Nie wiem, kim jest wszystko. Nie wiem, kim jest człowiek.