O smutku

Stoi w kącie szafa a przy niej kanapa

obok człowiek siedzi który przed oczami

ma świat bezbarwny i szary

Jego serce bije ale nie wie dlaczego żyje

Myślami błąci w obłokach daleko

samo już się pogubiło o czym rozmyśla.

Człowiek ma smutną mine i zastanawia się gdzie jego życie płynie.

Czy może on już tonie? Czy może wydobędzie się jeszcze na powieszchnie?

W ciszy zegar tyka i o uciekającym czasie mu przypomina.