Oazą w oczach

trochę naiwnie empatyczny

łatwo wierny

wyczuwam zapach przekręt

wyczuwam kłamstwo i fałsz

dobrze

radę dam

to fajnie

nikt nie potrafi przeszkodzić

zniweczyć prywatny świat

lubię zapach swojej kobiety

nasze ciała płoną nasze ciała domem chrońmy

doceniając rozłąkę

wierzę tylko sobie

myśli na uwięzieni

czasem kłamię

bo to ma

własną odpowiedzialność

dźwigam na barkach

własny los

krzyż nie może być lekki

wstaję z kolan

by dalej biec

dogonić marzenia

tajemnice

dom oazą w środku

pustych miejsc