Obeznanie uczuć

Zygmunt Jan Prusiński

 

OBEZNANIE UCZUĆ

 

Może trochę pobędziesz ze mną

morze kokietuje piasek -

siedzisz kilka metrów od fali

spokojne obezwładnienie

urok się bawi nieprzytomnie.

 

Ale jest pewna część zbawcy

a moja część to co masz dla mnie.

 

Nigdy nie ukrywaj uczucia

zawsze bądź kobietą księżyca -

to jest jedyny mój nocny przyjaciel.

 

Były czasy że śpiewałem przy gitarze

ujarzmiając płochliwą lirykę -

wokoło stroiłem znaczenia zwarte

kołysałem w dogodnym metrum

bossa novę na poczekaniu.

 

Żarliwe iskierki błogosławione

świecił z nich blask narodzin -

jakby sama czynność dotknięć.

 

Zatem pozwól pomarzyć ujęciem

że powrócisz w to samo miejsce.

 

23.6.2015 - Ustka

Wtorek 14:31

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania