Obojętny Terror Pt.1

Ja - obojętny

Obojętny terror

Kolejny dzień

Łącze myśl

Bahnsena z Cabrerą

Za zamyślą lekko

Wiatr w żagiel

Choć ten jest

Wadliwym

Na samym starcie

Cud swięty życia

Żyje cudownie

Żartowałem!

Szaleję samotny

Miejąc koło sterowne

Tratwa dryfuje

Ręce krwawią

Szkło pęka huk

Skrzydeł świat

Łuk podarty szarpie

Gdzie te łzy radosci

Gdy się rodzisz?

Je zachowałeś?

Robisz za

Wymysł czyiś pragnień

Gdzie ta ulga jest

Gdy pierwsze słowa

Baba i dada i byby

Znikły

Zostały wyłącznie krzyki