Obrazy dzieciństwa

Moje życie mi przemyka przed oczami

tak wyraźnie, widzę wszystko jak by wczoraj

Babci uśmiech, gdy zgubiła mnie na sankach

Głos łagodny, gdy bajała o potworach

Drugą babcię, gdy zagniata swe drożdżówki

takie pyszne – z jagodami i jabłkami

Dziadka, który grzebie w piecu pogrzebaczem

iskry, które tańczą z płomieniami

Lato w polu, stogi siana i furmanka

mleko w kubku – takie z szumkiem od krasuli

Tą beztroskę dziecka i entuzjazm

tak mi dobrze było do was się przytulić

Tych obrazów mam bez liku – takich pięknych

jak mozaikę kolorową chowam w duszy

Za te chwile mego życia, dobry Boże

na kolanach podziękować Tobie muszę

Komentarze (9)

realista 3 godz. temu

Strumyk. Jest za co dziękować >Za te chwile mego życia, dobry Boże
na kolanach podziękować Tobie muszę< Dzięki o Panie, że jesteś z nami.

Grisza 3 godz. temu

"jakby" piszemy łącznie.

Bettina 3 godz. temu

Jak Was kopne w dupẹ to sie zesracie.

realista 2 godz. temu

Bettina. Czy fekalia tak cię podniecają , że czekasz na sranie? Zgłoś się do karolka on to lubi.

Bettina 2 godz. temu

realista
Realista. Really?

realista 2 godz. temu

Bettina Koniec konwersacji .Dobranoc.

Notopech 2 godz. temu

Treść jest, i wcale niegłupia; powiedziałbym, że na temat: ,,Czcij ojca swego i matkę swoją.”
Warsztat — nie mogę napisać, że jest dobry albo zły.

Mona Demona 2 godz. temu

Czytam o zagniataniu drożdżówek i grzebaniu pogrzebaczem i myślę: dobrze, że to jednak czysta nostalgia, a nie literatura erotyczna 😉

najmniejsza 2 godz. temu

Przepiękna modlitwa i czule wspomnienie o dziadkach , sama mogłabym się podpisać pod każdym słowem obiema rękami :-) Brawo!

Komentarze (9)