Ocena

Słowa innych niosą w sobie moc, czasem jak huk dzwonów, czasem jak słodki głos, który rozgrzewa nasze serce i duszę. Często traktujemy je jednak wręcz jak jarmułkę.

Zbyt ogarnia nas strach przed oceną, troska o to, co powie o nas reszta. Stajemy się niewolnikami nie swojego serca, lecz podatnikami opinii innych, co nas ledwie znają.

Chcemy być idealni i chętnie zamykamy oczy, na to czego dają nam znaki życia. W tle te słowa, jak huragan w nas czadzą, szczując na nasze największe słabości.

Bo, kiedy inni oceniają nasze życie, czujemy nagle ciężar na ramionach. Umiemy tylko słuchać, co wolą nas słowami, wcielamy w życie ich rady już bez skrupułów.

A tymczasem, życie, to wędrówka pośród wąwozów, krótki czas bycia na tym świecie. Potrzebujemy tylko troski o bliskich, i wiary w siebie, w swoje pasje i zainteresowania.

Świat jest zbyt piękny, by tracić się w zbyt, złudnych marzeniach, by przesiadywać na samym dnie. Wierzmy w siebie, być może czasem popełnimy błąd, Lecz taki jest urok rzeczywistości.