Oczywistość Nieoczywistości

Siadam jak zazwyczaj na ławeczce,

Wokół mnie ludzie chodzą wte i wewte,

Siedząc, nie ustaje mi w głowie pytanie,

Czemu w codzienności widzę epifanię?

 

Co myśli tamta pani, w czerwonej sukience?

Dokąd jadą młodzi na desce?

Czy tamten dziadzio nie potrzebuje pomocy?

Ale odpowiadać na pytania - to nie w mojej mocy.

 

Czy tamta pani nie jest smutna?

A jak podziękować za uśmiech starszej pani

która jednym gestem opatrzyła rany?

Z oczywistością rodzi się we mnie kłótnia.

 

Co czyta ten chłopak, po co i dlaczego?

Jak przejść do twojego świata, kolego?

Ach! Z pytań w mojej głowie robi się bitwa,

Ostatnie się pojawia - czy ja jestem dziwna?

 

Zawsze jak siedzę na ukochanej ławeczce,

Chciałabym chociaż na jeden dzień się zamienić,

Z tymi ludźmi i ich życie przeżyć,

Zdobyć do innych dusz klucze.

Oczywistość Nieoczywistości
Autor: Arcte
Czytano 192 razy
Data dodania: 16.07.2024

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • ireneo dwa lata temu
    Ciekawa refleksja z obserwacji rzeczywistej , a nawet gdyby i wydanej to zatrzymująca. Niestety nastrój burzy wtrącona epifania choć rymowanek do pytania da się dobrać sporo. Termin oznacza widzenie i nawet gdyby objawione (lichy kontekst), to tautologia która jest logicznym błędem: widzę objawienie, widzenie? Można epifaniczność przeżywać i pewnie tacy są, niekoniecznie pod obserwacją.
    Terminem tym zazwyczaj posługują się oceniający autorską narracje. Twoja, co napisałem, realistycznie opisuje okołoławeczkową codzienność, a także dobrze udzielający się czytajacemu nastrój. I takiego życzę do kresu dnia. Zdrówka nie, bo je masz😀.
    Paluchów nie odciskam, bo nigdy nie, policz ile ich w komentarzu.
  • Arcte dwa lata temu
    Dziękuję za obszerny komentarz, ta epifania jest właśnie logicznie słaba, ale mam nadzieję, że ukazanie emocji się przez nią udało. Cieszy mnie, że okoławeczkowa codzienność wywędrowała z mojej głowy w świat!

    Pięknego czasu, cześć!

    PS. To ile jest palców jest sprawą prostą, a ile jest rąk w palcu?
  • Starszy Woźny dwa lata temu
    https://www.radiokrakow.pl/muzyka/michal-i-czeslaw-na-opolu-z-laweczka/

    NO!
  • Arcte dwa lata temu
    Bardzo pasuje, dziękuję za podzielenie się utworem.
  • darjim dwa lata temu
    Też mam taką swoją ławkę w parku na której siadam i z której wszystko fajnie widać. Twój wiersz bardzo mi się podoba.
  • Arcte dwa lata temu
    Dziękuję bardzo <3
  • PatrycjuszKR dwa lata temu
    Bardzo ładny wiersz :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania