Oda do ludzkości - bez końca

Oda do ludzkości, istoty wspaniałej,

W tobie drzemie potęga niezwykła.

Twoje serce bije, jak melodia piękna,

Twoje myśli kreują świat nieznaną mocą.

 

Jesteś synem natury, nieskończonym dziełem,

Złączonym z gwiazdami i ziemią w jedno.

Twoje ciało jest świątynią, skarbnicą życia,

Twoja dusza to przystań marzeń i nadziei.

 

O, ludzkości, ze swoimi pragnieniami i celami,

Masz w sobie tęsknotę za prawdą i miłością.

Twój umysł sięga odległych horyzontów,

Odkrywając tajemnice wszechświata i jego zakątków.

 

Twoje ręce tworzą dzieła sztuki niezliczone,

Twoje słowa są jak pieśni, pełne mocy i mądrości.

Twoje serce bije rytmem solidarności,

Przenosząc promień nadziei w każdą ciemność.

 

Jesteś jednostką, lecz także częścią większej całości,

Współtworzysz świat swoją wyjątkowością.

Twoja różnorodność to nasza siła i bogactwo,

W jedności tkwi moc, która nie zna granic.

 

Ludzkości, wznoszę pieśń pełną czci i podziwu,

Za twoje marzenia, twórcze dążenie do piękna.

Bądź zdolna do współczucia i szlachetności,

Rozsiewaj miłość, gdziekolwiek zdarzasz się.

 

Oda do ludzkości, niezwykłe istnienie,

Tworzysz historię, dajesz życiu znaczenie.

Niech w twoim sercu zawsze płonie iskra,

Byś piękno odkrywał i piękno tworzył wciąż!

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Bardzo "na nie" :)
  • piliery rok temu
    Jest chęć, jest pomysł, jest wola. Jednak to dopiero początek - jeśli chcesz dalej pisać. Na początek: sprawdź o czym piszesz, czy to co zostało napisane jest spójne (np: w ostatniej strofie: czy piszesz o odzie czy o ludzkości?). Przeczytaj wiersz na głos, posłuchaj jak płynie, czy jest w nim rytm? Zastanów się czy potrzebne są ci rymy (jeśli to przypadek że gdzieś się pojawiły: to po co?) Jako że zdecydowałeś(łaś) się na interpunkcję bądź konsekwentny nie zaczynaj wersu, po przecinku dużą literą. Powodzenia. :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania