Oda Do Miłości [po łacinie]

Carmina ad Amorem

O Amor, tu es quidem divina,

Qui corda sapientum et stultorum movet,

Tu donas stimuli et voluptatem,

Et sine te vita insipida est.

Quam dulcis est amor inter homines,

Cum maritus amat conjugem suam,

Et harum amor mutuus est,

Ut fons emanans in duos rivos.

Nec tantum inter nuptiales toros

Amor est dulcis et voluptuosus,

Sed etiam in patriae amore ardente,

Et in matris aut patris pietate.

Si canis vel felis caritate

Magnis in animis quosdam afficit,

Cur non excedit hominibus amor

Qui mentes et corda plena facit?

Et si duo homines mutuo amantur,

Vel duae mulieres ardent igni,

Hoc quoque est pulchrum et desiderabile

Et nihil prorsus reprehensibile.

Opto ut sit amor infra cor nostrum,

Et ut nobis semper adsit felicitas

Nam sine te vita insipida est,

Et sine te nihil est verum.