Odejścia.

Nie ma już drzew które znały mój krzyk

ani tych które skrywały śmiech dzieci

i nawoływania matek w strachu przed

człowiekiem.

 

Odeszły ostatnie mysie pochody

zostawiając żabi rechot samemu sobie

w rozmowie z echem lepszych dni

 

Śójka spojrzała na skarb swojego życia

i z żalem wytrzepotała

dom spod ptasich piór

zostawiając tylko wiatr bez gospodarza.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Poncki 13.03.2023
    Drzewa potrafią żyć znacznie dużej niż ludzie. Paradoksalnie w większości nie przeżyją dekady.
  • Materazzone 13.03.2023
    Ludzie to zazdrosne istoty.
  • Poncki 13.03.2023
    https://www.national-geographic.pl/artykul/trwa-najwieksza-wycinka-drzew-lasow-amazonskich-w-brazylii
  • Poncki 13.03.2023
    https://smoglab.pl/wybory-w-brazylii-lula-wygrywa-szansa-dla-amazonii/
    Tu są ciekawe wizualizacje pokazujące skalę.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania