Odjechany Świr - prolog

Są dwie perspektywy spojrzenia na dziwaka, które zgodnie ze skrótami myślowymi przyjmują dwie formy/typy kolorów wraz z ich odcieniami. Mianowicie mowa tutaj o kolorach:

1. stonowanych, takich jak niebieski, biały, granatowy lub szary.

Ludzie widzą nasze zachowania z punktu widzenia norm społecznych. Jeżeli nie dopasowujemy się do tłumu to uważają nas za nieprzewidywalnych świrów, których trzeba unikać.. kto wie, może niektórym z nich należałoby pomóc. Kolory te, wraz z ich odcieniami, symbolizują widziane z zewnątrz dziwactwo, drzemiące w wyróżniających się jednostkach. Kolory stonowane mają bowiem to do siebie, że wydają się być bardziej nudne, nijakie i bezbarwne od kolorów drugiego typu, tak samo jak pozornie nudni są skrajni introwertycy.. przepraszam, dziwaki.

2. jaskrawych, tzn. czerwonym, żółtym, pomarańczowym.

One natomiast symbolizują wyrazistość i ekspresję emocji jakie przeżywa człowiek, ale również potencjalne piekło jakie może w nim drzemać. Człowiek może być uznawany za dziwaka i zmaga się tym samym z wewnętrznym piekłem lub też czuje się rozdrażniony życiem. Ogień piekielny nim włada. Tutaj niejako poziom ekstrawertyzmu jest zakorzeniony w głębinach ludzkiej psychiki, psychiki dziwaka.

Przykłady z historii można mnożyć.

Taki Jezus był wielkim mędrcem religijnym, ale wielu zaczęło go uznawać za autorytet moralny dopiero setki lat później. Wcześniej niejako był odszczepieńcem. Swego rodzaju dziwakiem na tamte czasy, bo odstawał zarówno stylem bycia, jak i głoszonymi przez siebie prawdami. Nowy Testament można interpretować wielowymiarowo. Zastanawiające i tym samym zapadające w pamięć wydają się być momenty, w których nakazywał uzdrawianym przez siebie ludziom, aby nie wspominali o tym, czego doświadczyli. Czyżby miało to być metaforyczne ujęcie konieczności zostawienia sobie własnych dziwactw dla samych siebie? W końcu mało kto chce o takich rzeczach słyszeć.

Ostatecznie wszystko skończyło się to wewnętrznym piekłem dla ukrzyżowanego Jezusa, którego nauki pozostały ponadczasowe.

Inne przykłady? Galileusz odstający od społeczeństwa, w związku z popieraniem teorii Kopernika, zastraszony przez Inkwizycję pozostawał w areszcie domowym. Darwin, który wywrócił ówczesną wiedzę o świecie do góry nogami, w związku z wydaniem swojego dzieła „O powstawaniu gatunków”.

Co najciekawsze, zarówno teoria heliocentryczna oraz teoria ewolucji są dziś powszechnie uznawane w świecie naukowym. Innymi słowy dziwactwo można obrócić w powszechność. Czyżby to oznaczało, że wszyscy jesteśmy dziwakami? Na pewno każdy na swój sposób.

Każdy z nas jest mniej lub bardziej stonowany i mniej lub bardziej jaskrawy.