od(Nowa)
jestem ciszą w oczekiwaniu
na wiosny odnowę
jestem uśpioną czarną ziemią
ledwie pulsującą pod gnijącą warstwą
obolałą pod wyschniętą skorupą
uśpiona
w trybie przetrwania
jestem doszczętnie suchym zeszłorocznym źdzbłem trawy
zastygłym
poddanym warunkom
w znieruchomieniu ruch
jestem bezgłośnym krzykiem
czekam na bolesne ścięcie
by móc wchłonąć ciepły deszcz
kojące promienie
wypełnić korzenie
wyrosnąć z chmur
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania