Okult

Są na tym świecie siły i istoty, które, choć podobne do ludzi i bogów, są zaprzeczeniem natury ludzkiej i natury boskiej. Przez tysiąclecia narody poszukiwały mądrości, która pozwoliłaby im manipulować rzeczywistością. Wiele z tych cywilizacji zdołało osiągnąć swój cel, a pozostałości ich tajemnic zachowały się do dzisiejszych czasów. Dlaczego tylko pozostałości? Aby zgłębić to zagadnienie, należy cofnąć się do pierwszego zdania. Żyje na Ziemi pewien naród, który także ma swoją tradycję magiczną. Naród ten wyróżnia się na tle innych niebywałą megalomanią, a jego bóg jest mściwym i sadystycznym demonem pustyni. Ten właśnie demon stwierdził, że nie wystarczy mu panowanie nad jednym narodem i postanowił rozprzestrzenić się na cały świat (z zachowaniem supremacji swojego narodu). Posłał on zdolnego maga, który założył własną sektę. Sekta głosiła poglądy wywrotowe i zbierała poparcie ubogich, aż stała się ma tyle silna, aby opanować prawie cały ówczesny cywilizowany świat. Dwa stulecia później demon posłał swojego sługę do mistyka, któremu ów sługa objawił zarys nowej religii. W taki sposób powstały dwa systemy, które opanowały świat, a demon został uznany za jedynego Boga. Starzy bogowie stracili pokłady energii, przez co ludy zaczęły popadać w degenerację. Nowe ideologie głosiły fanatyczne posłuszeństwo demonowi, a każdy kto chciał przeżyć, musiał zrzec się swoich korzeni. Ludzie przestali być ludźmi: zostali pozbawieni tożsamości, etniczności, zdolności pozwalających czerpać energię z sił natury, a zamiast tego zaczęli zabijać samych siebie za pomocą ignorancji. Rozwój duchowy stał się procesem opartym na dogmatach i nastawionym na osiąganie celów systemu, a nie celów jednostki praktykującej.