On

Jest, ale jakby go nie było.

Codziennie dzwoni.

W weekendy przytula.

Pomaga, gdy tego potrzebuję.

Ale jednak jestem mu obojętna.

On chcę być przy mnie, ale nie ze mną.

I może jestem głupia, myśląc że z czasem będę dla niego najważniejsza, że nie będę tylko jedną z wielu z którymi sypiał.

Może to tylko moja naiwność i nigdy tak się nie stanie.

A może chodzi tu tylko o wspomnienia, które z nim przeżywam.

Bo przecież więcej niż pięknych wspomnień nie może mi obiecać, a ja nie mogę oczekiwać niczego więcej.