On Naszą Kreacją w Niebie Stoi

Jedni patrzą na krajobraz zapierający dech w piersi i zastanawiają się, kto im go zabrał. Myślą, że każdy liść został namalowany ręką siły wyższej. Jedni, że Bóg wykreował każdy atom własną dłonią w tydzień. Inni, że Bóg taki, czy inny zrobił to własną.

Inni patrzą na drzewa, lasy, jeziora. Cieszą się, że los dał im dech. Patrzą i myślą---jaka to siła przypadku musiała być silna, by jeden wybuch pozwolił im dyszeć, jaką to wielką mieli szanse, i jak wielkie szczęście, by stać i patrzeć na obraz tak piękny.

Wszyscy jednak podziwiają ten sam księżyc i to samo słońce, nie ma znaczenia, kto je tam posadził, nasiona ogrodów, których może sam kreator nie zobaczył.

Jako ludzie jesteśmy więc wolni, aż do dnia, gdy nasza wolność zakończy się metalicznym brzękiem.

Liberi sumus, ergo vivimus, et Deus nobis non est necessarius, nostra propria creatio stat.