Ontologiczne dywagacje

Ontologiczne dywagacje w głąb duszy,

Podążanie tropem egzystencji bliskiej,

Czym jest istnienie, duch, gdzie się on zatrzymał,

Pytania, które męczą, znaczeniem nas gnębią.

W świecie pełnym tajemnic, wiedzy pragnąc zgłębić,

Filozofowie się zastanawiają,

Oto pytanie, które nas wciąż wykańcza,

Jak rozumieć byt, co jest jego znaczenie?

Czy byt istnieje, czy też tylko stany umysłu,

Czy to ograniczenie, czy też konstrukcja języka,

Porusza nasze myśli, w duszy niesie lęk,

Żeby odkryć prawdę, musimy tęsknić i pytać.

Czy coś, czym istniejemy, musi być materialne,

Czy równie ważne jest to, co niewidoczne,

Czy może jesteśmy tylko przypadkiem wszechświata,

A może wszechświat jest nam podporządkowany?

Filozoficzne dywagacje, bez końca się toczy,

Przed nami pełne nieznanych zakamarków drogi,

Lecz wierzymy, że ontologiczna prawda,

Kryje się gdzieś wewnątrz nas, w sercu i w umyśle.

Dopóki pytań zadawania będziemy gotowi,

Dopóty w ontologicznym labiryncie tkwić będziemy,

Poszukiwanie sensu, znaczenia egzystencji,

To nasza pasja, żar, nasza duchowa misja.