Opłata za Trwanie

I.

"Co nie zabije, to wzmocni" —

opowiadają mi rozsądni.

Wiem: gdyby nie było tu mnie,

życie byłoby prostsze....

II.

Lecz ja wierzę w szept z głębi,

który mówi: „Trwaj, nie pękaj!”

Bo ten ciężar, co nas gnębi,

to w piętnie zaklęta jest cena.

III.

A to, co we mnie się łamie,

to tylko strach, co w cień znika.

Bo każda zdarta znamie

jest jak nowa stronica pamiętnika.

IV.

I chociaż ból tnie i rani

w sercu, co ledwo już bije,

właśnie tak, pośród tej mgły, Panie,

rozumiem, dla kogo się żyje.