Opuszczony Las – Wstęp do powieści

Ożarów Mazowiecki 2022

RODZAJ I GATUNEK LITERACKI : Proza, opowiadanie twórcze, horror

AUTOR TEKSTU: Paweł Bożek

Epilog

– Wyobraź sobie wycieczkę turystyczną pieszo z przyjaciółmi. Długi dystans do przejścia. Doszliście do wniosku , że robicie 30 km. Ogromny las liściasty – około tysiąca metrów kwadratowych, a w nim dużo cmentarzy przedwojennych, pustostanów. Wysiedlone wsie po wojnie z braku środków do życia. Do miasta ponad 150 km. Teren egzekucji hitlerowskiej – obszar idealnie pasuje, ponieważ jest trudno dostępny dla ludzi, świadków niechcianych.

Rezerwat przyrody, ale także pomnik historii wojennej. Dlatego czwórka przyjaciół decyduje się na wyprawę przez centrum lasu. Po to aby zobaczyć i dotknąć historii. Sprawy niestety się komplikują w połowie wyprawy.

– Alan z przyjaciółmi dostrzegają pierwsze oznaki wojny. Pojedyncze groby niemalże niewidoczne, wystające ledwo zza darni drewniane krzyże zdradziły miejsca pochówku ofiar wojny.

W końcu trafiają na pierwszy obiekt godny uwagi ; cmentarzysko z dziewiętnastego wieku połączone z ofiarami holokaustu. Klimatyczne betonowe nagrobki wykonane w formie artystycznej solidnie dotknięte przez czas w scenerii puszczy tworzyły niepowtarzalny klimat . Jednak jest coś co przykuwa ich uwagę. Poszczególne groby zostały wykopane ….dlaczego ? – Alan nie potrafi wyjaśnić tego zjawiska.

Co się stanie z Alanem i resztą? Kto wyjdzie cało z tej wycieczki? Rzecz najważniejsza – kto odkopał resztki ciał ? Czy to w ogóle zrobił człowiek ?

Odpowiedź znajdziesz w powieści Pawła Brożka, hobbysty tworzenia historii grozy. Autor tekstu nie jest zawodowym pisarzem. Nie posiada wykształcenia związanego z tworzeniem tekstów.

Miłośnik pisarstwa, który sam przekonuje się, że tworzenie fabuły to ogromnie trudne zadanie, które wymaga kreatywności i ogromnej wiedzy polonistycznej.

Za błędy gramatyczne oraz styl fabularny pragnę przeprosić te osoby, które po przeczytaniu poczują się urażone

Paweł Bożek

Wstęp.

– Ciepłe, letnie popołudnie to idealny czas na turystykę pieszą po puszczy. Oprócz walorów przyrodniczych puszcza zachowała dużo pamiątek z okresu międzywojennego oraz z samej już drugiej wojny światowej. Znajdują się tu niechlubne miejsca egzekucji hitlerowskiej, wiele mogił oraz cmentarzy żołnierzy RP i więźniów politycznych, którzy straceni zostali Podczas holokaustu przez zbrodniarzy niemieckich.

Niedaleko od granicy z Rosją znajduję się rezerwat " Dziki kąt", a w nim oraz na ich obrzeżach zachowane zostały opuszczone osady z przełomu 19 i 20 wieku. Obszar ten pomaga ułożyć w głowie zwiedzających obraz życia osadników, którym przyszło żyć w dziewiętnastym wieku.

Miejsce te nie jest zagospodarowane przez jakiekolwiek organy państwowe. " Dziki kąt" pozostawiony samemu sobie, niszczejący z roku na rok, zdominowany przez naturę i procesy lasotwórcze. Przeważają tu lasy wilgotne, liściaste oraz świerkowe. Gdzieniegdzie tworzą się również bagna.

Pustostany oraz cmentarze tworzą z lasami mroczny klimat niczym z hollywoodzkich filmów grozy, od dziesiątek lat zapomniany przez ludzi. Tylko nieliczni zdecydowali się na kilku-dziesięcio kilometrowy marsz zaroślami puszczańskimi.

Nic dziwnego, zadanie to jest dla odważnych ludzi. Czyha tam wiele przeszkód. Choćby brak szlaków wygodnych do przejścia , wilgoć i morderczy dystans, który wymusza nocowanie w mrocznym miejscu pełnym dzikości w sąsiedztwie cmentarnych betonowych mogiłach sprzed wieku. Na samą myśl o tym miejscu, ludzie omijają z daleka " Dziki kąt ". Tylko wariata stać na taką przygodę.

Alan Zagumny, 30-letni archeolog z Warszawy, pasjonat odkrywczy, poświęca życie dla pasji. Interesują go również tematy wojenne i losy "bursztynowej komnaty". Takie miejsca jak "dziki kąt" są dla niego rarytasem. Bushcraft to jego małe hobby twierdzi , że lasy kryją wiele tajemnic wojennych.

– Alan decyduje się na podróż na "Kaliningrad". Zabiera ze sobą trójkę przyjaciół z liceum : Robek "Robson", jego kobieta Patrycja zwana "Pati" i Mateusz el " dzik", łączą ich zainteresowania. Bushcraft i turystyka treningowa to każdego z nich rodzaj odpoczynku. Odskocznia od życia codziennego.

Ale nie dla Alana. Dla Alana przygody takie jak ta, to całe życie. Nie ma takiej rzeczy na świecie która wzbudzi strach w jego głowie. Odwaga, determinacja ,wytrzymałość ,działanie oraz ponadprzeciętną inteligencja kształtują jego osobowość idealna dla tego co robi zawodowo.

Rozdział 1 wkrótce.