Osiedlami abecadła

Jak przez oczy starca dostrzegać młody świat?

gdzie kierować spojrzenia by przestać widzieć

subtelności niewidzialnych zmian

i gdzie znaleźć drzewo w którym zamieszkała

nasza wieczność?

 

Jak postawić krok by szum jego intencji

nie obudził wilka drzemiącego w przebiśniegach

i czapli która krąży wśród koron książąt lasu

w którym zgubliśmy mgliste wspomnienia snów

o chocholim szale wśród królewskich głów.

 

Jak usłyszeć głos którego brzmienie przykrył

śnieg minionych zim w miejscu gdzie lato

tylko z rzadka zagląda na kubek ciepłej herbaty

nigdy nie mówiąc dokąd zmierza opowiada historię podróży przez ludzkie serca.

Osiedlami abecadła
Autor: Materazzone
Czytano 64 razy
Data dodania: 25.02.2024

Średnia ocena: 3.4  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • Grafomanka 2 miesiące temu
    Ładnie napisałeś, subtelnie i delikatne na ważne, ciężkie tematy.
    Bardzo na tak! 5
  • Materazzone 2 miesiące temu
    Dzięki wielkie. Bardzo mi miło, że się spodobał, choć właśnie subtelność nigdy nie była moją mocną stroną
  • mamycię 2 miesiące temu
    Ciut zbyt egzaltowane, ale dobre.
    W każdym razie dużo lepsze niż twoje poprzednie podejście do poezji.
  • Materazzone 2 miesiące temu
    Nie przypominam sobie żadnego poprzedniego podejścia :D
  • mamycię 2 miesiące temu
    Materazzone cuś chyba miałeś wcześniej, albo mi się pojebało🤷
  • Materazzone 2 miesiące temu
    mamycię coś tam miałem ale to ciągle to samo podejście. Raz podszedłem i dotąd nigdzie się nie ruszyłem. No, a że raz lepiej, raz gorzej to inna sprawa .
  • mamycię 2 miesiące temu
    Materazzone Yes
  • Poncki 2 miesiące temu
    "Subtelność niewidzialnych zmian." - to kwestia subiektywna.
    Do niektórych pejzażów jeden przywiąże większą uwagę, inny mniejszą, a kolejny wcale. Drzewa zawsze wpisują swój charakter w specyfikę pejzażu. Miewają z ludźmi ciekawą wieź.
    Niektórzy z przedstawicieli potrafią ze sobą rozmawiać godzinami. Opowiadać o swoich problemach w środowisku, w którym przyszło im żyć.
    Nie piśnie nawet skrawek krytyki.
    Nie usłyszą pouczenia.
    Tylko zrozumienie.
    I będą tak trwać na zawsze, gotowi znów się słuchać.
    Dopóki, przyjdzie ktoś inny i nie wytnie słuchacza.
  • kudu 2 miesiące temu
    Z przyjemnością - przeczytałem.
  • Materazzone 2 miesiące temu
    Dzięki wielkie za odwiedziny :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania