Ostatni rejs

Jest żeglarz i jest dziewczyna

Dzieli Ich wzburzone morze uczuć

Fale emocji miotają Nimi

Szukając nieistniejącego skarbu

Zapomniał żeglarza o dziewczynie

W sztormie samolubnych pragnień

Nie dostrzegł Jej światła

Które wskazywało nadzieję

Drogę do domu

Gdzie Ona czekała

A z Nią upragniony spokój

Ostatni blask Jej gwiazdy zgasł dla niego

Zagubił się żeglarz na oceanie samotności

Lecz nie koniec Jego rejsu

Walczy z wiatrem wątpliwości

Walczy z huraganem gniewu

Nadzieja napełnia jego żagle

Odnalazł sens swojej podróży

Zrozumiał żeglarz

Najcenniejszym skarbem jest dziewczyna

Szuka światła Jej latarni

Nie spocznie

Póki znów nie pojawi się na horyzoncie

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • MartynaM rok temu
    Strasznie ckliwe... na wzór starodawnych zapisów. I te 'oceany samotności' wyszargane już dogłębnie.
    Nie podoba mi się.
  • bos_zsuiram rok temu
    Dziękuję Martyno za merytoryczną ocenę.
    Kłaniam się do stóp 💐
  • MartynaM rok temu
    bos_zsuiram, sorry za szczerość, ale już tak mam,
    co nie znaczy wcale że komuś się nie spodoba.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania