Ostatni spacer.

Szłam kilka metrów za Tobą.

W okół jacyś obcy ludzie.

Dzieliło nas kilkadziesiąt kroków,

a jednak trzymałaś mnie za rękę.

Nie śmiałyśmy się jak zawsze...

Ty byłaś spokojna,

ja płacząc, tęskniłam.

I gdy tak szłaś przyjaciółko,ogarnął mnie smutek.

Lęk przed utratą Twojej obecności.

Żebrząc o spokój, powstrzymywałam łzy.

Owszem, starciłam przyjaciółkę,

lecz zyskałam Anioła Stróża.