"Ostatnie pożegnanie"

Będąc dzieckiem własnej wyobraźni

patrząc oczami jednak dorosłego

próbuję trud zrozumieć życia

odpowiedzialności udźwignąć brzemię.

Słodycz mojego istnienia

opiekunka strapionej duszy

matka zbyt wcześnie utracona

żalem za grzech sumienia.

Biję się w duszności pierś

racz wybaczyć rodzicielko

władzy nie posiadam nad czasem

lecz pamięć dochowam wieczną.

Przedłużeniem twojego wychowania

stanie się moje jestestwo

pomnik czynów zadośćuczynieniem

istnienie w kłamstwie przewinieniem.

(Saalar z Oradei

14.09.2024r.)